دل زجا برد سحرمرغ سحرخیزمرا

گفت کازادیخواهان دیار کشمر

از همه ملک به منشان نگه افتاد ز مهر

کرد فارغ زترشرویی بجنورد عبوس

خان بجنورد ندانست که مردان بزرگ

بر سر دولت بشکست مرا چندین بار

تا رود مجری تحدید به تهدید ز شهر

تلگرافاتی از سید و آخوند، به قهر

ظلمی ار بود عمومی بد و او خواست کند

به خیالش که وکیل خود و اقوام ویم

گرچه من بود مبعوث دموکرات ولی

او ندانست که گر اهل خراسان بدرست

نه به کرمان و صفاهان ، که به کرمانشه و یزد

خاک فرغانه و قرقیز هم ار زیران بود

و گر انسان ز من اعراض کند، بگزیند

وگر او نیز بتابد ز من اندوهی نیست

تاج زرین نکند خوشدلم ، او بردگمان