عاشقی را بود معشوقی چو ماه

مدتی در انتظارش بوده بود

داد آخر وعدهٔ وصلیش یار

مرد آمد تا در دلخواه خویش

گفت اگر این حلقه را بر در زنم

گویدم پس چون توئی با خویش ساز

ور بدو گویم نیم من این توی

در میان این دو مشکل چون کنم

از شبانگه بر در آن دلفروز

این سخن گفتند پیش صادقی

زانکه همچون عاقلان صد گونه حال

لیک اگر بودیش عشقی کارگر

تا براندیشی تو کار از بد دلی

عاشقان را نیست با اندیشه کار

عاشق جانسوز خواهد سوز عشق

عشق بر معشوق چشم افتادنست