شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۱۲
عطار
عطار( باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق )
134

شمارهٔ ۱۲

چون ماه، به قطع، آب روی تو نداشت
یک ذرّه ز آفتاب روی تو نداشت
خورشید که جملهٔ جهان روشن از اوست
شد زرد از آنکه تابِ روی تو نداشت