شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۱۱
عطار
عطار( باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق )
139

شمارهٔ ۱۱

ای پیش تو سرو و ماه پیوسته رهی
با قد چو سرو و با رخ همچو مهی
مه چهره و سرو قد بسی هست ولیک
تابندهتر است ماه بر سروِ سهی