شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۱۱
عطار
عطار( باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن )
139

شمارهٔ ۱۱

عمری بدویدم از سر بیخبری
گفتم که مگر به عقل گشتم هنری
تا آخر کار در پس پردهٔ عجز
چون پیرزنان نشستهام زارگری