شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۱۰
عطار
عطار( باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن )
119

شمارهٔ ۱۰

عمری به هوس نخل معانی بستم
گفتم که مگر ز هر حسابی رستم
اکنون لوحی که لوح محفوظم بود
از اشک بشستم و قلم بشکستم