در تن آدم که آبی بود و خاک

نه خبر یابند از جان نه اثر

پیش آدم سجده آرید این زمان

لاجرم یک تن ندید آن سر پاک

سجده ای از من نبیند هیچ کس

نیست غم چون هست این گردن مرا

سر نهم تا سر ببینم، باک نیست

سر بدید او زانکه بود او در کمین

تو به سر در دیدنی این جایگاه

بکشمت تا برنگویی در جهان

هر کجا گنجی که بنهد پادشاه

بکشد او را و خطش بر جان نهد

سر بریدن بایدت کرد اختیار

این سخن باشد همه عالم ترا

چاره ای کن این ز کار افکنده را

طوق لعنت کردم اندر گردنت

تابمانی تا قیامت متهم

چون مرا روشن شد، از لعنت چه باک

بنده آن تست قسمت آن تو

زهر هم باید، همه تریاک نیست

لعنت برداشتم من بی ادب

تو نهٔ طالب به معنی غالبی

نیست او گم، هست نقصان در طلب