که چندین سال گشت از کِرم مضطر

چو کرد آهی نجاتش داد معبود

بدوگفتا اگر آهی برآری

مزن دم تا کند ارّه تمامت

وزین یک خامشی را ز آه می خواست

نه خامش می توان بودن، بیندیش

نه سر پیدا ونه بُن نه میانی

نه ساکن بودنت لایق نه رفتار

چگونه می بری چون هیچ هیچی

چگونه منقطع گردد رهی دور

چگونه ره بری راه سلامت

ز لطف حق بتابد آفتابی

جهانی درد را درمان نباشد