دیو بودی و قصد جان کردی

هر دو لب را شکرستان کردی

روی از آستین نهان کردی

با چنین لب چرا چنان کردی

گر تو بر خشم سر گران کردی

دلم از وصل شادمان کردی

چشمم از هجر خون فشان کردی

تا مرا پشت چون کمان کردی

دل من بد بتر از آن کردی

شیوهٔ دور آسمان کردی