جان نخواهم چون به جانان می زیم

لاجرم بی زحمت جان می زیم

از وجود خویش پنهان می زیم

گاه خندان گاه گریان می زیم

غرق خون سر در گریبان می زیم

گرچه دایم غرق طوفان می زیم

گرچه حالی را پریشان می زیم

بس برهنه این چنین زان می زیم

زانکه بی تو ژنده خلقان می زیم

چون درون پرده عریان می زیم

سر نهاده در بیابان می زیم