ما در غمت به شادی جان باز ننگریم

خوش خوش چو شمع ز آتش عشق تو فی المثل

هر طاعتی که خلق جهان کرد و می کنند

سود دو کون در طلبت گر زیان کنیم

گر عین ما شود همه ذرات کاینات

اسرار تو ز کون و مکان چون منزه است

چون شد یقین ما که تویی اصل هرچه هست

در کوی تو دو اسبه بتازیم مردوار

عطار چو کناره گرفت از میان ما