آنچه من در عشق جانان یافتم

چون به پیدایی بدیدم روی دوست

چون به مردم هم ز خویش و هم ز خلق

چون درافتادم به پندار بقا

چون فرو رفتم به دریای فنا

تا نپنداری که این دریای ژرف

صد هزاران قطره خون از دل چکید

خود چه بحر است این که در عمری دراز

شمع های عشق از سودای دوست