عشق آن باشد که غایت نبودش

تا به کی گویم که آنجا کی رسم

گر هزاران سال بر سر می روی

گر فرو استد کسی مرتد شود

گر فرود آید به یک دل ذره ای

صد هزاران خون بریزد همچو باد

نیستی خواهد که از هر نیک و بد

تو مباش اصلا که اندر حق تو

هر که بی پیری ازینجا دم زند

بر پی پیری برو تا پی بری

وانکه پیری می کشد بی دیده ای

چون نبیند پیر ره را گام گام

سلطنت کی یابد ای عطار پیر