چه سازی سرای و چه گویی سرود

یقین دان که همچون تو بسیار کس

چه برخیزد از خود و آهن تو را

اگر جامهٔ عمر تو زآهن است

اگر سر کشی زین پل هفت طاق

ز سرگشتگی زیر چوگان چرخ

چو دور سپهرت نخواهد گذاشت

رفیقان هم راز را کن وداع

درخت بتر بودن از بن بکن

مکن همچو عطار عمر عزیز