زآرزوی آن فلک گردان بود

هر دو عالم تا ابد پنهان بود

خود که را در کون تاب آن بود

آفتاب آن رخ جانان بود

آن فلک را تا ابد دوران بود

نور آن خورشید جاویدان بود

هر که را یک ذره نور جان بود

تا بود در کار خود حیران بود

تا چنینی عمر تو تاوان بود

هر که او در کار سرگردان بود

زانکه راه عشق بی پایان بود

آن چنان دردی که بی درمان بود

آن نفس بر جان او تاوان بود