کز نمک دیگ را طعام بود

عشق بی درد دل حرام بود

زانکه بی این دو کار خام بود

آب اگر نیست خون تمام بود

کفنی به ز خون کدام بود

بی قراری علی الدوام بود

که منزه ز دال و لام بود

نه گرفتار ننگ و نام بود

جملهٔ خلق را غلام بود

با همه خلق در نیام بود

هر که را پیش او مقام بود

بو که این دولتش مدام بود