نتوان به وجود متهم شد

آنجا نتوان مگر عدم شد

کو محو وجود جام جم شد

بیش از همه بود و کم ز کم شد

لوح از سر بی خوردی قلم شد

تا گرد همه جهان علم شد

ایمانش نثار آن قدم شد

با درد دلم دریغ ضم شد

بر چهرهٔ من به خون رقم شد

رگ بر تن من چو زیر و بم شد

وان نیز به محنت تو هم شد