دل خون شد از توام خبر نیست

گفتم که دلم به غمزه بردی

زر می خواهی که دل دهی باز

می نتوانم سر از تو پیچید

در گلبن آفرینش امروز

پر پرتو روی توست عالم

دین آوردم که نور دین را

کفر آوردم که کافری را

کفر است قلاوز ره عشق

جز کافری و سیاه رویی

خاکش بر سر که همچو عطار