مستم ز می عشق و چو من مست دگر نیست

نقل من دلسوخته جز خون جگر نیست

من ماندم و از ماندن من نیز اثر نیست

چون من دو جهان خلق اگر هست و اگر نیست

هیهات که گر باد شوم روی گذر نیست

جز بی خبریم از دل خود هیچ خبر نیست

از دادن صد جان دگرم بیم خطر نیست

کو در ره سودای تو با دامن تر نیست

خواهم که نخواهم، دگرم هیچ نظر نیست

یک دم دل دل نیست زمانی سر سر نیست