یکی پرسید از آن شوریده ایام

که هر چیزی که دیگر می دهندم

چرا چندین تو اندر بند خلقی

که گر ناگاه سیمی بر تو بشکست

اگر از جوع گردی نیم مرده

اگر روزی بباشی بهر دو، نان

ببین تا از کرم پروردگارت

ترا چون چشم برجانست وجانان

چو نان از خوان ستانی خوان بود شوم

چه گردی گرد خوان و شاه چندین