سخن بشنو ز سلطان طریقت

بهر جزوی هزاران کل علی الحق

شگرفی کافتاب این ولایت

سلیمان سخن در منطق الطیر

چنین گفت او که در هر کار و هر حال

چو دیدم آنچ جستم گم شدم من

کنون گم گشته ام در پرده راز

چو گم گشتی ز گم کرده چه یابی

کسی ننهاد هرگز پای در راه

کدامین سالک و چه راه آخر

خدنگی از کمان راست خانه

کسی کو در حضور افتاد بی خواست

تو دایم در حضور خویشتن کوش

از آن هیبت و زان عزت بیندیش

چنان کن از تفکر عقل و تمییز

برین درگه چه می پنداری ای دوست

چو مغز و پوست از یک جایگه رفت

یقین می دان که مغز و پوست یکسانست

بتوحید ار گشاید چشم جانت

چو در چشمت همه چیزی یکی گشت

کجاست آن تیز چشمی کو فرو دید

هزاران قرن با سر شد چو کردی

تو خود رامی ندانی چون کنم من

اگر صد قرن یابی زندگانی