یکی شاگرد احول داشت استاد

که ما را یک قرابه روغن آنجاست

چو آنجا شد که گفت و دیده بگماشت

بر استاد آمد گفت ای پیر

ز خشم استاد گفتش ای بد اختر

چو او در دیدن خود شک نمی دید

اگر چیزی همی بینی تو جز خویش

تو هر چیزی که می بینی تو آنی