تا غمت با من آشنایی کرد

تا غم تو قبول کرد مرا

در سماع توام، چو حال گرفت

آیت عشق تو چو بر خواندم

هر کجا آفتاب حسن تو تافت

اگر، ای آفتاب جان افروز

اندر آن بس بود ز روی تو تاب

ای ز عشاق گرم بازارت

من کیم، تا زنم ز عشق تو لاف؟