خوشا دردی!که درمانش تو باشی

خوشا چشمی!که رخسار تو بیند

خوشا آن دل! که دلدارش تو گردی

خوشی و خرمی و کامرانی

چه خوش باشد دل امیدواری

همه شادی و عشرت باشد، ای دوست

گل و گلزار خوش آید کسی را

چه باک آید ز کس؟ آن را که او را

مپرس از کفر و ایمان بی دلی را

مشو پنهان از آن عاشق که پیوست

برای آن به ترک جان بگوید

عراقی طالب درد است دایم