ای راحت روح هر شکسته

بر جان من شکسته رحم آر

پیوسته ز غم شکسته بودم

ای بار غمت شکسته پشتم

بر سنگ مزن تو سینهٔ ما

ای تیر غمت رسیده بر دل

بی لطف تو کی درست گردد؟

آمد به درت ندیده رویت

در کوی تو جان سپرد دگر بار

دل بندهٔ توست در همه حال