ای جمالت برقع از رخ ناگهان انداخته

عشق رویت رستخیزی از زمین انگیخته

چشم بد از تاب رویت آتشی افروخته

روی بنموده جمالت، باز پنهان کرده رخ

دیدن رویت، که دیرینه تمنای دل است

چند باشد بی دلی در آرزوی روی تو؟

بی تو عمرم شد، دریغا! و چه حاصل از دریغ؟

مانده ام در چاه هجران، پای در دنبال مار

هیچ بینم باز در حلق عراقی ناگهان