نه وعدهٔ وصلت انتظار ارزد

هم طبع زمانه ای که نشکفته است

بر باد تو داد روزگارم دل

منصوبه منه که با دغای تو

گویی به هزار جان دهم بوسی

وانجا که کناری اندر افزایی

برگیر شمار حسن خویش آخر

گویی که به صد چو انوری ارزم