هر دو جهانش به زیر پای درآرد

بر سر کوی تو عمرها به سر آرد

زلف تو هر ساعتش به رقص درآرد

زانکه به یک روزه غم شکم ز بر آرد

جملهٔ عشاق را ز خاک برآرد

گر ز وصال توام کسی خبر آرد

گفت که آری چنین بود اگر آرد