غزل شمارهٔ ۶۱

یار گرد وفا نمی گردد

حاجتی زو روا نمی گردد

ما به گرد درش همی گردیم

گرچه او گرد ما نمی گردد

یک زمان صحبت جدایی یار

از بر ما جدا نمی گردد

هیچ شب نیست تا ز خون جگر

بر سرم آسیا نمی گردد

مبتلاام به عشق و کیست که او

به غمش مبتلا نمی گردد

متن