غزل شمارهٔ ۲۶۳
مسکین دلم به داغ جفا ریش کرده ای
جور از همه جهان تو به من بیش کرده ای
دل ریش شد هنوز جفا می کنی بر او
ای پر نمک دلم همه بر ریش کرده ای
بر عاشقان جفا کنی ای دوست روز و شب
لیکن ز جمله بر دل ما بیش کرده ای
گفتی که از فراق چه رنجت همی رسد
آری قیاس ما ز دل خویش کرده ای
