بیا ای راحت جانم که جان را بر تو افشانم

ز حال دل که معلومست که هم این بود و هم آن شد

به دندان مزد جان خواهی که آیی یک زمان با من

مرا گویی چه داری تو که پیش من کشی آنرا

یکی دریای خون دانم که آنرا دیده می گویم