87
غزل شمارهٔ ۲۲۲
از عشقت ای شیرین صنم گرچه بر سر برمی زنم
نه یار دیگر می کنم نه رای دیگر می زنم
تو شاه خوبانی و من تا روز بر رخسار خود
هر شب به دارالضرب غم بر نام تو زر می زنم
تا شد دلم آویخته در حلقهٔ زلفین تو
سر از هوای دلبران چون حلقه بر در می زنم
دل برد و دامن درکشید تا پای بند وصل تو
هرشب دو دست از هجر غم تا روز بر سر می زنم