115
غزل شمارهٔ ۱۸۴
یعلم الله که دوست دار توام
عاشق زار بی قرار توام
بی تو ای جان و دیدهٔ روشن
چون سر زلف تابدار توام
در سر من خمار انده تست
تا که بی روی چون نگار توام
ارغوانم چو زعفران بی درد
تا که بی چشم پر خمار توام
هر شبی در کنار غم جستم
تا چرا دور از کنار توام
یار درد و غمم مدار که من
آخر ای ماه روی یار توام