جانا دلم از غمت به جان آمد

از دولت این جهان دلی بودم

آری همه دولتی گران آید

در راه تو کارها بنامیزد

در حجرهٔ دل خیال تو بنشست

جان بر در دل به درد می گوید

از دست زمانه داستان گشتم

گفتم که تو از زمانه به باشی

یکباره سپر بر انوری مفکن