باد صبا ز نافه چینت نمی رسد

خاک توییم و چشم تو بر ما نمی فتد

شمعی که آسمان و زمین زو منورند

گفتم که کام دل بستانم ز لعل تو

ای درج لعل دوست مگر خاتم جمی

هرگز ترا چنان که تویی کس نشان نداد

مفتی، مپوی بر در زندان که امر و نهی

با خار ساز، خسرو، اگر گل به دست نیست