بیا که دل بشد از انتظار آمدنت

ز بعد رفتن تو جان قرار کی کردی

یکی به یاد کن کار جان من آخر

هنوز تاز رخت بشکفد گلم باری

به چار روز نکو آمدت که مهلت نیست

ستاره ریز کنم از دو دیده بر تقویم

دو دیده غلتان غلتان رود به استقبال

زنم به زلف تو انگشت و بر دو دیده نهم

ز جام وصل خمار اشکنی که خسرو را