یک سخن گر من ازان جان و جهان خواهم یافت

گر به گرد قد زیباش نگردم، چه کنم؟

جان عاشق، اگر از بهر رخ زیبا راست

دل برفت از من و یارب که گهی خواهد بود

بیدل و غمزده ام کیست که دل خواهد داد

عشق ازین گونه که بیش است به دل تا جان هست

از گله پا به گلم ده که من بدخو را

ای که گفتی به دعا آرزوی خویش بیاب

ساقیا، جان عزیز است بهای رطلت