صانع خدایی کاین کمان داد آن شکار انداز را

جانها همی آید برون، صد عاشق جانباز را

ای کاش تیری آمدی این دیده های باز را

من بین که بهر خون خود دل می دهم غماز را

شمعی که آتش می خورد آتش شمارد گاز را

از ناله هم غیرت برم، دزدم به دل آواز را

بر نیم بسمل کشتگان، دستوریی ده باز را

ز انسان که سوی کبک و بط شاه جهان شهباز را

بالاتر از هفتم فلک دارد محل پرواز را