بقای شهریار تاجور باد

دلیلش دولت و بخت جوان باد

ز رزم شاه در مشرق نشان باد

خدنگ شاه را هنگام رفتن

کجا بندد کمر بر کینِ دشمن

بر آن گونه که شارستان لوط است

به نعمت مختصر شد خصم سلطان

ز خشم شاه چشم خصم کورست

شه آفاق هست اندر خراسان

هر آن کوکب کزو باشد سعادت

شعار دیدهٔ شاهیّ و شادی

چو آبی کاندرو آتش فروزد

جهانداران و شاهان جهان را

تن اقبال را جود تو جان باد

ز اقبال تو طبع بنده دریاست

اگر روزه تو را فرخنده بودست

تویی سازندهٔ کار همه خلق

تورا نصرت برادر باد جاوید