جهان را خداوند و صاحب قِرانی

به عدل و هنر شهریار زمانی

شه ملک بخشی وگیتی ستانی

به مقدار عالیتر از آسمانی

چو خورشید بر بحر و بر کامرانی

جهان دگر در میان جهانی

به تدبیر اجرام را ترجمانی

به بزم اندرون ابرگوهر فشانی

بداندیش تو جان دهد رایگانی

تو اندر هنر عقل را قهرمانی

تو اندر تن بختیاری روانی

از آهن همی تیر بیرون جهانی

همی مهرهٔ فتح و نصرت ستانی

گهی مرگ باشد گهی زندگانی

که سیاره تیری وگردون کمانی

نمودی دل و زور الب ارسلانی

به تیغ گهر دار هندوستانی

که در بادیه آب دجله برانی

پیمبر چنین داد ما را نشانی

پدید آورد عدل نوشیروانی

کند تیغ او ملک را پاسبانی

پدید آمد آن پادشاه و تو آنی

کند میش باگرک بازارگانی

همی با سلامت رود کاروانی

بدانسان که تو راز عالم بدانی

چو اَلْحمد و چون قُل هُوَالله بخوانی

چو بنده معزّی به نظم معانی

که نیکو بود شاعری در جوانی

به پیش تو بادا گل بوستانی

به دست تو بادا می ارغوانی

دل و دولت و عمر تو جاودانی