مسکین دلم از خال تو گشته است به حالی

تا نیست د ل آشوب تر از خال تو خالی

هر یک ز یکی حرف پذیرفته مثالی

از مشک سیه جیمی و از غالیه دالی

گفتم که تو چون ماهی و این بود محالی

من کز تو شوم دور نمایم چو هلالی

گویم که مگر هست مرا با تو وصالی

عشق تو مرا باز نداند ز خیالی

کز مویه چو مویی شدم از ناله چو نالی

کز هجر تو روزیش گذشته است به سالی

زان روی که شهری بفروزد به جمالی

وز روضه ی وصل تو شود رُسته نهالی

از روی تو و رای ملک گیرد فالی

در مردی و فرهنگ نظیری و همالی

هر روز دهد مژده به عزّی و جلالی

ملکی به سواری و جهانی به سوالی

الا مَلَکُ العَرش تبارک و تعالی

باران حَشَمی ابر کفی بحر نوالی

وی ملک فزوده ز تو جاهی و جمالی

گویی که جهد بیرون از سنگ زلالی

بنمایدم این آینه گون حقه مثالی

ور نه نکند از گل صد مرغ کلالی

از تربیت اختر و تأثیر شمالی

تا روز و شبی هست و به عالم مه و سالی