سایهٔ یزدان ملکشاه آفتاب داد و دین

آن که امت را مُغیث است آن که سنت را معین

خسروی کاو رُکن اسلام است و رُکنُ الْمسلمین

مشرق او را در یسار و مغرب او را در یمین

فتح و نصرت با چنو صا حبقران باشد قرین

ای شهنشاهی که هستی دین حق را نور دین

کاسمان زیر علم داری زمین زیر نگین

جمله در فرمان توست ای خسرو روی زمین

خاک را بر فرق دشمن باد را در زیر زین

تن ببردازد زجان چون دل نبردازد زکین

همچو ایوانی بماند در حصار آهنین

بدسگال تو بپوشد جامهٔ بی آستین

بخت بر دشمن همی سازد شبیخون و کمین

عهد بستی از پی دین با امیرالمومنین

قیصر روم و امیر مکه و فغفور چین

کاین اثر باقی بود در ملک و دین تا یوم دین

تاکه جان دارد توراگوید معزی آفرین

تا بود شاعر چنان و تا بود راوی چنین

شهریار غرب بادی تا شهورست و سنین

فتح بادت همره و توفیق بادت همنشین

گنج بهروزی بیاب و روز پیروزی ببین