ای یافته اسلام به اقبال تو رونق

سعد فلک و مَحمِدَتِ خلق زمین است

آنی تو که هر چند بجویند نیابند

تا حشر به اقبال تو هستند مؤثر

از جنبر اقبال تو بیرون نبرد سر

دانی تو خداوند که ده پانزده سال است

زان قوم نیم من که برند از پی دینار

از حضرت اگر دورم هستم به تو نزدیک

چون جان مرا هست به مدح تو تعلق

بر روی زمین مهتر مطلق تویی امروز

عاجز شدم از شکر تو هرچند که در شعر

عزّ تو و ایام تو جاوید همی باد

لرزنده چو زیْبَقْ دل اعدای تو از بیم