این منم یافته مقصود و مراد دل خویش

وین منم دیده و دل کرده پس از چندین سال

صدر اسلام عمادالدین ْ بوبکر که هست

آن وزیری که جهان شد همه از دست سه بار

هر که زو مقبل و برنا و توانگر گردد

ای نکوخواه تو را مهر تو چون شربت نوش

در پناه تو به حشمت نگرد باز به کبک

اجل از دشمن تو باز نگردد به خیال

تا که از نکبت ایام شود عبرت خلق

آن کند تابش تیغ تو به خفتان و زره

منم آن بنده که احسان تو شد مرهم من

نکنم یاد ز تاراج و نیندیشم ز آنْکْ

شکر اِنعام تو گویم که به توفیق خدای

تاکه دینار پریشد بر زان باد خزان

دوستان تو سراسر ز در خنده و ناز