شادیم و کامکار که شاد است و کامکار

پیرایهٔ مفاخر میران مملکت

فتح و ظفر زکنیت و نامش طلب که هست

دادش بزرگوار پدر ملک را نَسَق

خانه است ملک و خسرو دنیا چو قاعده است

رنجی که گردش فلک آورد پیش او

ایزد بدو نمود که چون ناخوش است جبر

پیغمبران نگر که چه محنت کشیده اند

یونس به بطن ماهی و یوسف میان چاه

او نیز رنج دید چو ایشان نجات یافت

دولت بر انتظار نجاتش نشسته بود

شد آفتاب دولت او خالی از کسوف

بادش به هر چه روی کند کردگار پشت

پاینده باد عمرش و تابنده دولتش