عزیزست و پاینده دین پیمبر

سرافراز سلجوقیان شاه مشرق

جمال است از او اصل را تا به آدم

سزد گر بنازند در هر دوگیتی

ایا شهریاری که میراث داری

دراین چند گه چشم اهل خراسان

که از فرّ تو فَخْرِ مُلکِ عَجْم را

کس اندر عراق و خراسان نسازد

ز میران ملک و بزرگان دولت

تو را از پدر یادگار است و دارد

ز تو شاد دارند و خرم دل و جان

یکی بر لب آب کوثر نشسته

تو چون مهری و میزبان پیش تختت

گرفته است روی زمین روشنایی

همی تا ز الله اکبر موذن

به نام تو دولت همی باد تازه