فرخنده باد و میمون این مجلس منور

شاهی کجا رسیدست از همت بلندش

اَسْلاف را به عدلش جاه است تا به آدم

ابرست دست رادش بحرست طبع پاکش

در خسروی و شاهی مانند او که باشد

از دو برون نبینم شاهان و خسروان را

شاه است و ملک و لشکر هر سه به هم موافق

میران نامدارند این بندگان سلطان

یک بنده گاه بخشش با همّت فریدون

وان میزبان زیبا در پیش تخت خسرو

امروز بر شهنشه رحمت همی فشاند

شاید که میر قیصر سر بر فلک فرازد

زین شاه بنده پرور شادی است بندگان را

گردون به جهد و طاعت پیمانش را متابع

تختش قرین شاهی بختش ندیم شادی