من تمامی مُردگان بودم:

مُرده ی پرندگانی که می خوانند

و خاموشند،

مُرده ی زیباترینِ جانوران

بر خاک و در آب،

مُرده ی آدمیان

از بد و خوب.

من آن جا بودم

در گذشته

بی سرود. ــ

با من رازی نبود

نه تبسمی

نه حسرتی.

به مهر

مرا

بی گاه

در خواب دیدی

و با تو

بیدار شدم.

۱۹ مردادِ ۱۳۵۹