پنجه ی سردِ باد در اندیشه ی گزندی نیست

من اما هراسانم:

گویی بانوی سیه جامه

فاجعه را

پیشاپیش

بر بامِ خانه می گرید.

و پنجه ی بی خیالِ باد

در این انبانِ خالی

در جُستجوی چیزی ست.

۱۳۳۸