دلم تنگ است و یاد تو خرابش می‌كند هر دم

شبیخون نگاهت را ندارد تاب، چشمانم

به یك لحظه شكارت شد دلم اما ندانستم

طبیبا یك نظر این سو بچرخان روی ماهت را

تو سرباز فداكاری ز من دیوانه‌تر خواهی

من اینجا بر سر راهت نشینم تا كه برگردی

تو هستی هسته‌ی مثبت به روی نقطه‌ی پرگار

یكی بالای سر دارم به سمت صفر در راهم

تویی كه از ازل بودی تویی كه تا ابد هستی

چو هستی سایه وهم‌ است و آن ‌هم هیچ را سایه